Δραστηριότητες

Εργασίες μαθητών

15-1-2018
Τμήμα Γ2
Ο εφιάλτης της Περσεφόνης
Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Καλλιόπη Βλάχου
 

Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο...
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο!

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης,
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς!

Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες,
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο...
τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες
και το καινούργιο παν να δουν διυλιστήριο.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης,
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς!

Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα...
τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης,
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς!

Ένα  τραγούδι τόσο προφητικό για τις μέρες που ζούμε! «Ο εφιάλτης της Περσεφόνης» του Νίκου Γκάτσου, το οποίο  γράφτηκε  πριν από σαράντα περίπου χρόνια και μελοποίησε ο Μάνος Χατζιδάκις. Αναφέρεται φυσικά  στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, στην αστικοποίηση, στον εγκλεισμό στα διαμερίσματα, στην κατάλυση των πνευματικών αξιών. Μια δύσκολη εποχή, που δυστυχώς τη βιώνουμε και καλούνται να την βιώσουν και τα παιδιά μας.

Η συνειδητοποίηση της υπάρχουσας κατάστασης αποτελεί μέλημα της εκπαίδευσής μας προς αυτά. Ένα άλλο μέλημα είναι η ανάπτυξη των δεξιοτήτων εκείνων που θα τα βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά αυτή την κατάσταση ως μελλοντικοί πολίτες… Και οι δεξιότητες αναπτύσσονται και μέσω της τέχνης, της συναισθηματικής αγωγής και της επαφής με την ποίηση. Συνδυάζοντας λοιπόν και τα  τρία είδη, προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν, με τρόπο φυσικά που να ταιριάζει στην ηλικία τους, την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το  φυσικό μας περιβάλλον, να εκφραστούν συναισθηματικά σε αυτό που συμβαίνει, να εικονογραφήσουν το ποίημα με το δικό τους τρόπο εκφράζοντας αλλά και εσωτερικεύοντας την ανάγκη επίλυσης της παρούσας κατάστασης, μιας ανάγκης που κινητοποιείται άμεσα από την αναγνώριση και έκφραση των συναισθημάτων που δημιουργεί η τέχνη της ποίησης και του μελοποιημένου τραγουδιού που συνόδευσε την ανάγνωσή του. Στην έκφραση των συναισθημάτων τους συνέβαλε η βιωματική εμπειρία που είχαν κατά τη διάρκεια επίσκεψής τους στην έκθεση Van Gogh Alive.

Εμπνεόμενα λοιπόν από τις εικαστικές δημιουργίες του μεγάλου καλλιτέχνη, απεικόνισαν με χρώματα τα συναισθήματα που αναδύθηκαν από την ανάγνωση και επεξεργασία του ποιήματος. Μία ανάδυση που υποβοηθήθηκε ταυτόχρονα από το πρόγραμμα συναισθηματικής αγωγής στο οποίο μετέχουν όλοι οι μαθητές κατά τη διάρκεια της Ευέλικτης Ζώνης και κατά το οποίο τους δίνεται η δυνατότητα να βιώσουν, να αναγνωρίσουν, να λεκτικοποιήσουν, να αναπαραστήσουν και να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους.

Είναι ιδιαίτερα συγκινητικός ο τρόπος που τα παιδιά απεικόνισαν ζωγραφικά το ποίημα δουλεύοντας, ανά δυάδες. Ιδιαίτερα συγκινητικά  είναι και όσα εξέφρασαν κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας του ποιήματος. Ενδεικτικά αναφέρω την ανάλυση του στίχου «άδεια κορμιά… παιδιά και ελάσματα» από μαθήτρια  η οποία είπε ότι τα «άδεια παιδιά» είναι άδεια από αγάπη για το περιβάλλον και άδεια από χαρά...

Στόχος και επιδίωξή μας είναι τα παιδιά μας να είναι πάντα γεμάτα από αγάπη και φροντίδα για το περιβάλλον τους• υπό αυτές τις συνθήκες θα καταφέρουν να το αλλάξουν και να το χαρούν.

Η εικονογράφηση του ποιήματος από τους μαθητές: